Συζήτησεις

Ψυχεδελικές ουσίες στην ιατρική

Πέμπτη 23 Ιουνίου, 16:00, Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ

Frederick Barrett, Αναπληρωτής Διευθυντής, Center for Psychedelic and Consciousness Research στην Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Johns Hopkins / Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής και Επιστημών Συμπεριφοράς, Τμήμα Ψυχολογικών Επιστημών & Επιστημών του Εγκεφάλου, Krieger School of Arts & Sciences

Την έρευνά του για τη συμβολή των ψυχεδελικών ουσιών στην αντιμετώπιση ψυχιατρικών παθήσεων παρουσίασε ο Δρ. Frederick Barrett στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ).

Ο Δρ. Barrett είναι γνωστικός νευροεπιστήμονας με εκπαίδευση στη συμπεριφορική φαρμακολογία και Αναπληρωτής Διευθυντής στο Center for Psychedelic and Consciousness Research στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins. Το 2017, έλαβε την πρώτη ομοσπονδιακή επιχορήγηση για την έρευνα ψυχεδελικών ουσιών στον άνθρωπο στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη δεκαετία του 1970.

Ο Δρ. Barrett ξεκίνησε την ομιλία του, εξηγώντας τι είναι οι ψυχεδελικές ουσίες και με ποιους τρόπους έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί από τους επιστήμονες εντός θεραπευτικού πλαισίου.

Ύστερα, ανέπτυξε τα στάδια που ακολουθούν οι ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins για να εντάξουν τους ασθενείς στις κλινικές μελέτες ψυχεδελικής θεραπείας με ψιλοκυβίνη.

Η ψιλοκυβίνη είναι μια ψυχεδελική ουσία, η οποία έχει παρόμοιες ιδιότητες με ουσίες όπως το LSD και ενδέχεται να προκαλέσει δυσάρεστες παρενέργειες, όπως ναυτία και κρίσεις πανικού. Η χρήση της, ωστόσο, πραγματοποιείται σε ένα ελεγχόμενο και ασφαλές πλαίσιο για τον ασθενή, ανέφερε. Συχνά, η θεραπεία συνδυάζεται με ψυχοθεραπεία που διαρκεί έως και αρκετούς μήνες μετά την αρχική θεραπευτική συνεδρία με ψιλοκυβίνη.

Παρουσιάζοντας τα δεδομένα της κλινικής μελέτης 24 συμμετεχόντων, έδειξε πως μια εβδομάδα μετά τη θεραπευτική συνεδρία με ψιλοκυβίνη εκτιμήθηκε πως παρουσίαζαν ύφεση στην κατάθλιψη, που παράμεινε σε χαμηλά επίπεδα για τουλάχιστον έναν χρόνο. Επιπλέον, τουλάχιστον 70% των συμμετεχόντων παρουσίασαν πρόοδο στη θεραπεία τους.

Όπως είπε, η έρευνα είναι εξαιρετικά μικρή, όσον αφορά στο δείγμα, ώστε να οδηγήσει στην έγκριση της ψιλικυβίνης ως θεραπευτική μέθοδο από την αμερικανική κυβέρνηση. Αποτέλεσε, ωστόσο, την αρχή άλλων κλινικών μελετών παγκοσμίως, που επιβεβαίωσαν την αποτελεσματικότητα της ψιλοκυβίνης σε σχέση με άλλες, πιο μακροχρόνιες, φαρμακευτικές αγωγές.

«Σε προσεκτικά ελεγχόμενα ηλεκτρονικά παιχνίδια βλέπουμε ανθρώπους να παίρνουν πιο ευέλικτες αποφάσεις μετά τη θεραπεία με ψιλοκυβίνη», είπε, εξηγώντας την ευεργετική της επίδραση σε περιοχές του εγκεφάλου, που σχετίζονται με τη συνείδηση, τη νόηση και τις αποφάσεις.

Αναγνωρίζοντας τις πιθανές παρενέργειες και τα ρίσκα της χρήσης της ψιλοκυβίνης και παρόμοιων ουσιών, κατέληξε πως ίσως φέρουν την επανάσταση στην επιστήμη της ψυχιατρικής και την θεραπεία ψυχικών παθήσεων.